Maarten van der Graaff

  • Home
  • Biografie
  • Onder asfalt
  • Nederland in stukken
  • Wormen en engelen
  • Dood werk
  • Vluchtautogedichten
  • Blog
  • Pers
  • Contact

I.M. John Ashbery 

11 september 2017


I.M. John Ashbery

Zoals Ashbery het deed, de avond melig van eigen gewicht
en overal kennis die adem is, adem en stok, de resten
van wat anderen tot gerecht uitriepen als tafelschikking
na een goede dag drinken, tergend veel kruimels in een groot warm bed,
dat net nog, net, decennia van elk tien jaar lang
door stemmen en lijven beslapen werd.

Zinnen die zich lezen in ruiten van winkelcentra
in middelgrote steden in een mild-wrede maand, 
zich verslikken in een meloenvormig object.
Hoe herinner je het verslikte, wat door elkaar klonk, 
als zeurende pijn of zoiets als genot?
En, stelletje mensen, hoe onthaal je nu
in de lege namen van het vele
weer de avond, opeens serieus 
in zijn ambitie te vallen?

gedichten I.M. John Ashbery John Ashbery Maarten van der graaff gedichten poëzie

Wormen en engelen in Nooit meer slapen

Vorige bericht

Lovende recensies Wormen en engelen in NRC, Volkskrant en Groene Amsterdammer

Volgende bericht

Boeken
© Maarten van der Graaff 2015 | Cookies | Disclaimer | Realisatie: Wedouble